|
Het was wederom een koude en deze keer ook een lange tocht, ruim 8 uur varen. Het grootste gedeelte van de tocht hebben we kunnen zeilen. Op de randmeren viel regelmatig de wind weg door de bomen op de eilanden of de nabije oever. De bruggen en sluizen konden we zonder veel wachttijd passeren. Na de Ketelbrug kwamen nog de Roggebotsluis en de Elburgerbrug. Bij de Ketelbrug staat een radarbaken. In geval van slecht zicht kan je je hierop orienteren. Op het radarbeeld komt dan de letter B in morse code (- ...) regelmatig in beeld. Op de foto zijn ook de randen van de brug, het land en zelfs de onderdoorgang goed zichtbaar. Tijdens de tocht hebben we elkaar regelmatig afgewisseld met het sturen. Als Erik aan het opwarmen was ging regelmatig de SSB-zender aan. Zo maakten we onderweg verbinding met: Rusland (R41WP), Engeland (G3NFB, GB6WRC, M0DOL/P, M0CSN), Tunesie (3V8BB) en Canada (VE3RCS) |
|
|
Na de Blocq van Kuffeler zijn we langs Lelystad haven geweest. Mogelijk wordt dat volgend jaar onze zomerhaven. Vanuit Lelystad is er meer keuze in bezeilde rakken tijdens een weekendje zeilen. Zowel naar West, Zuid als Noord is er ruim vaarwater beschikbaar. De tocht van de Blocq van Kuffeler naar Lelystad was allerminst een bezeilde koers. Kruisend tegen de straffe Noord ooster wind werd het een koude tocht. De korte golfslag van het Markermeer zorgde ook nog eens voor de nodige remming. Zoals we ons hadden voorgenomen zou het een rustige vakantie tocht worden, na de koffie vertrekken en voor de borrel weer vast. Dat is de laatste 2 dagen aardig gelukt, we vertrokken rond de klok van 12:00 en waren voor 16:00 uur binnen. Maar vandaag hadden we er goed aan gedaan om eerder te vertrekken. De Ketelbrug draait tussen 16:00 en 18:30 niet ! Dus toen wij daar om 16:05 aan kwamen waren we te laat, zoals we daarna pas ontdekte in de almanak. Ruim 2 uur blijven dobberen in de wind en koude vonden we geen optie. Vandaar dat we nu in Urk liggen. Morgen vroeger op en snel koers naar Harderwijk waar Marco, de tweelingbroer van Ernie, de laatste dag komt meevaren naar Eembrugge. |
|
We zijn op ons gemak onderweg naar de winterligplaats. In een kleine week doen we bijna een rondje "Flevoland". Langs de IJsselmeer kust gaan we omhoog naar het Ketelmeer en daar de randmeren op om vervolgens weer af te zakken tot voorbij Spakenburg waar we de Eem op varen. De mast van de Gabber is te hoog om onder de Hollandse en Stichtse brug door te varen, anders was het slechts een tochtje van 20Nm geweest naar de winterligplaats. Om 15:40 uur verlieten we Muiderzand. Op de haven hebben we nog extra diesel ingeslagen voor de kachel. De prijs per liter (Euro 1,27 !) die je in de jachthaven betaalt konden we gelukkig compenseren door statiegeld flessen uit de afval container te vissen. Je moet toch wat doen om er warmpjes bij te zitten niet waar ? Om 17:30 valt de wind weg en varen we de Blocq van Kuffeler binnen. Met het ondergaan van de zon koelt het snel af en steken we de kachel aan. Ernie schilt de meegenomen appeltjes voor de appelmoes. De pan gaat op de kachel en we genieten van de warme appel-kaneel lucht die de kajuit vult. 's-Nachts heeft het licht gevroren en er ligt een dun laagje ijs aan dek en op de raampjes. Krabben hoeven we niet, de opkomende zon doet alles gelukktig ontdooien. |
|
|
Pompoen fijnsnijden en met het sap aan de kook brengen. Vervolgens fijnmaken met een staafmixer. Rasp en geleisuiker toevoegen. 4 minuten door koken en in schonen potten gieten. Potjes snel dichtdraaien. |
Peertjes schillen, en in stukjes snijden. Circa 20-30 minuten koken in laagje wijn of port met een thee lepel kaneel poeder tot de peertjes zacht zijn. De hete peertjes en het vocht overscheppen in schone potten en gelijk dicht draaien. |
Pompoen fijn snijden en koken in kokosmelk. Met blender fijn maken als pompoen zacht is. Vervolgens geleisuiker toevoegen en 4-5 minuten doorkoken. Jam overgieten in schone potten en direct sluiten. |
 
|
Ondanks dat het geen zomer is geweest begon vorige week de herfst. Tijd voor het oogsten, appelmoes, stoofpeertjes en zelfgebakken appeltaart bij de koffie. Op de Historische Groentenhof waren we bij het feest der vergeten groenten. Een hele dag rondom het koken met groenten uit vroeger tijden. Vanaf 11:00 tot 17:00 genoten we van amuses met bieten, pastinaak, aardpeer, "Duke of Berkshire" varkensvlees, pompoen,warmoes, etc..etc.. We smulden van ruim 15 verschillende menu's die door enthousiaste kookploegen waren bereid. Voor ons was de winnaar een zoete bieten salade met een toefje gefrituurde kadaffi en griekse yoghurt met munt topping (zie foto). In de eigen tuin oogsten we nog altijd boontjes, andijvie, rode biet en koolrabi. De bloemen zijn op hun retour en belanden op de komposthoop. Bij gebrek aan eigen peren, plukken we die van de buren. Natuurlijk hangen de lekkerste het verste weg. Een plukzakje op een steel van ruim 3 meter brengt dan uitkomst. We zijn niet de enigste die willen snoepen van andermans oogst. Regelmatig horen we 's-nachts voetstapjes van de al eerder beschreven "kleine criminaliteit met een staartje". Nadat het brood, koekjes, crackers en zakken suiker ten prooi waren gevallen aan deze ongenode gasten hebben we een "zero tolerance" beleid ingesteld. De ruimte onder het huisje werd met witte peper bestrooid in de hoop dat snuffelaars niezend en met betraande ogen het dievenpad zouden verlaten. Alle gaten die we konden vinden hebben we dicht gekit. Het moest ze duidelijk zijn, wij zijn "tegen muizen in huis !" Wie dan uiteindelijk niet leren wil zal streng gestrafd worden, langzaam met Luxan muizenkorrels of snel en revolutionair met de muize guilantine. Inmiddels vonden we al sporen van weggeknaagde kit, vermoedelijk konden ze dus weer naar binnen. Eerder deze week werd Ernie besprongen door een muis toen ze 's-nachts om 02:00 uur een pak houdbare melk van boven de kapstok pakte. Inderdaad daarna had ik ook een slapeloze nacht. Vannacht was het onze wraak ... |
|
|
Aan boord van de Gabber maken we dankbaar gebruik van het open Wifi netwerk in de haven Muiderzand. Maar met een metalen boot is de ontvangst niet altijd optimaal als we de interne antenne van een laptop of een eenvoudige USB dongle gegebruiken. De optie om alleen de antenne naar buiten te brengen werd na onderzoek op internet afgewezen omdat antenne signaal verlies een serieus probleem is. Beter zou het zijn om de gehele ontvanger buiten te plaatsen en het signaal vervolgens met een USB kabel naar de laptop/PC te brengen. USB kabels kunnen zonder versterking tot maximaal 5 meter lang gebruikt worden. Bij de Nightfly zagen we een mooie goedkope oplossing hiervoor. We maken nu gebruik van een USB dongle met externe antenne. Even klikken op de internet-winkel van PagerShop was genoeg om binnen een uur reactie te krijgen van leverancier Klaas. Daarna was de bestelling snel geplaatst voor de levering van USB-dongle met externe antenne. Bij de Gamma kocht ik een mooi stukje wit PVC buis met 2 passende afsluitdopjes. De USB-dongle met externe antenne past precies in het buisje en een USB kabel van ruim 2 meter is genoeg voor verbinding tussen de antenne, hangend aan de giek, en de laptop, op de navigatie tafel. Voorheen ontvingen we slechts 1 Wifi opstap punt met matige signaal sterkte. Met de buiten antenne kunnen we kiezen uit meerdere Wifi opstap punten met goede signaal sterkte. |
|
|
De vakantie is ten einde. We hebben nog een dag extra verwaaid gelegen in Stavoren en zijn uiteindelijk zaterdag vroeg in de ochtend vertrokken. Wederom werd het een dag van stilte voor de storm. Bij aankomst in Muiderzand werden we verwelkomd door Marsha en Maarten van de Vida Vagabunda , ook een Breewijd 31. Ze hebben hun boot laten stralen en opnieuw in de verf gezet. De Vida zag eruit als nieuw. Wij keken verlekkerd naar het lichte interieur en de ruime opberg vakken. Maarten gaf de voorkeur aan onze donkere en klassiek scheepse aftimmering. Zo zie je maar weer dat smaken verschillen en de intimmering bij de buren altijd bruiner is, bij gebrek aan scheepse uitdrukking voor gras, groen en buren. We hebben lekker zitten kletsen en gegeten aan boord van de Vida. De volgende dag een snoertje gemaakt voor de GPS van de Vida zodat deze op de PC kon worden aangesloten voor electronische navigatie. Daarna een rommelmarkt in Almere-haven bezocht. Thuis op de moestuin was alles keurig bijgehouden door Bert en Loes. En kon er geoogst worden: courgettes, boontjes, snijbonen, bramen, snijbiet enz ... De grootste klus was het oogsten van de eerste pompoen, circa 75 cm in diameter en ruim 10kg. We hopen dat de andere pompoenen nu de kans krijgen om ook groter te groeien. Voor het opeten zullen we de hulp van vrienden en familie inroepen met het geven van een pompoen party ! |
|
|
Inderdaad was het gisteren de bekende stilte voor de storm. Al in de nacht zette de wind aan en werden we in slaap gewiegd op onze ligplaats. Vanmorgen bleven we dan ook uitslapen en maakten er een verwaai dag van. Extra stootwillen hebben we aangebracht tussen het wrijfhout en de meerpaal. Helaas het wrijfhout is toch geknapt door het gebeuk van de Gabber. Later op de dag heb ik een 80 meter lijn aan de andere zijde van het schip uitgebracht naar het havenhoofd om ons van de kant te trekken. Met behulp van de lier lukte het om de Gabber tegen de wind in los te trekken. Verder maakten we een wandeling naar de gemeente haven van Stavoren die er verlaten bij lag. Onderweg nog wat geneusd in winkeltjes. We twijfelden vandaag over vraag welke vlag de quarantaine vlag is. De hevige hoestbuien die Ernie al weken plagen blijkt Kinkhoest te zijn. Gelukkig is deze ziekte alleen in de eerste weken besmettelijk dus kan de Gabber gerust de gele vlag (ik ben vrij van besmettelijke ziekten en wens ingeklaard te worden) hijsen, maar met welke vlag geef je nu aan dat je een besmettelijke ziekte aan boord hebt ? De rest van de middag brachten we aan boord van de buren door. Ernie pratend over vakantie huizen in Bonaire en ik met PA0DVD aan het stoeien met zijn Kenwood TH-D7 portofoon. Het lukte maar niet om de ontvangen APRS signalen goed zichtbaar te krijgen. De oorzaak zit vermoedelijk in het ontbreken van een nabij gelegen steunzender op 2 meter. Aan boord van de Fisher Bouy is geen 70cm antenne om die steunzender te gebruiken, waar we op de Gabber wel goede signalen van konden ontvangen. |
|
Het vertrek van de Gabber werd deze morgen uitgesteld omdat we de havensleutel nog moesten inleveren. Statiegeld en verbruikstegoed waren belangrijker dan het tij halen. Tijdens het in leveren bij de havenmeester ontdekte Ernie dat het ook bij een automaat had gekund die contant terug betaald. Om 08:00 gingen we in de stilte voor de storm, voor morgen wordt er straffe wind verwacht in noord Nederland, met de stroom mee op motor naar Kornwerderzand. Eenmaal op het IJsselmeer kon de halfwinder op en vervolgden we koers naar Staverden. Onderweg vroeg ik via de SSB zender traditie getrouw de posities op van zendamateurs in de buurt. PA0DVD had zich gemeld in de binnen wateren van Friesland. Eenmaal op onze ligplek in Stavoren kwam een Fisher naast ons liggen waarvan de schipper me aansprak op de antenne-installatie bij de achterstag. Hij wou weten of ik nog ging uitzenden zodat we elkaar niet in de problemen zouden brengen bij gebruik van dezelfde frequentie. Derk was verrast dat ik zijn callsign wist en dat ie net uit Friesland kwam. |
|
|
Op onze "rustdag" hebben we met de kleine Bromptons ruim 40km over het eiland gefietst. Kwa fietsen geen probleem maar de zadels zijn wel erg hard. De eerste stop was bij de "De zelfpluktuin Texel". Een leuke stek waar je zelf de aardbeien, bramen, frambozen etc.. kan plukken. Wij gingen voor de koffie met zelfgebakken taart. Daarna verder door het door toeristen overspoelde Den Burg richting de Koog, hier had ik bijna een Swirll gekocht. Maar de beste uitbater gebruikte minder softijs dan op het station en toen ik slechts 3 smaken vruchtjes mocht kiezen inplaats van de gebruikelijke 6 liet ik de man scheldend in zijn tent achter tot ontzet van omstanders. Bij de kleine boulevaard hebben we naar de Noordzee zitten kijken en gesmuld van onze eigen broodjes hamburger. Via de duinen en staatsbossen kwamen we in Den Hoorn. Onderweg nog bramen geplukt voor het toetje en op een tussen stop ijsje gegeten bij een boerin met ijsco kar. Onze fietstocht is waarschijnlijk calorie neutraal geweest. |
|
Vaaf de ankerplaats zijn we om 3 uur voor HW Harlingen vertrokken richting Texel. De planning maakten we zo, dat we met hoogwater over het wantij van de Paardenhoek zouden gaan. We gingen uit van gemiddeld 5 knoop snelheid. In het begin was het stroom tegen en een kleine 3 knoop op het log ondanks dat de motor bij stond. Later tijdens de tocht werd deze snelheid ruim goed gemaakt door stroom mee en gunstige wind, goed voor meer dan 6 knoop op het log. Keurig op tijd arriveerden we bij de geringste diepte van het wantij, dankzij hoogwater nog altijd 1,5 meter onder de kiel. Tot in het Scheurrak konden we goed zeilen. Eenmaal op de Texelstroom stond de wind te veel tegen. Het water is breed genoeg voor laveren, maar wij zijn van de luie ... Op Texel blijven we 2 nachtjes liggen. Na aankomst gelijk verse groenten gehaald en het huisje van onze buurvrouw uit Utrecht gaan bekijken die hier per 1 september naar toe verhuisd. Mooie plek, maar wel een heel verschil met het stadse Utrecht. 's-Avonds nog bezoek van een enthousiast weblog lezer, die tegenover ons lag afgemeerd. Grappig geconfronteerd te worden met dat we alles over de boot en tochten al verteld hebben. Zo komen er gerichte vragen of instemmend geknik van ja dat weet ik al. |
|
|
Wat een drukte was het op het Wad. Omstreeks 13:00 uur arriveerden we als laatste in de stoet bij Vlieland. De nagenoeg lege ankerplaats verkozen wij als alternatief boven het stapelen in de haven. Voor de Gabber is het de eerste keer om een nacht over te ankeren in getijde water. De diepte meter gaf bij aankomst ruim 7 meter aan, met hoog water komt daar nog 2 meter bij. We geven veel ketting extra om op 3x de ankerdiepte te komen. De stroming richt de boot dus er is een verkoelend windje in de kuip. Als alles vast lijkt te liggen gaan we met de bijboot naar de wal. We nemen een landingsplaats die straks bovenstrooms van de Gabber ligt. De bijboot trekken we een flink eind de wal op zodat hij bij opkomend tij nog altijd te bereiken is. We slenteren wat door het dorp, snoepen een ijsje en frietje en kijken op de dijk hoe de Gabber keert achter zijn anker. Met inkomend water spoelen we weer in de bijboot naar de Gabber. Morgen richting Texel. |
|
Een prachtige zeildag was het. We vertrokken met een matige 3Bft uit Enkhuizen. Met grootzeil en halfwinder kwam er een ruime 4 knoop op het log. Later op de dag zette de wind aan naar een ruime 4 Bft, goed voor meer dan 6 knoop. Met Hindelopen al in zicht hebben we zeilen gewisseld, Halfwinder er af en Fok en Kotter er op, nog altijd goed voor ruim 5 knoop. Op het IJsselmeer was het drukte van belang door de 24-uurs tocht. Hier deden circa 700 schepen aan mee. Hoe verder we richting Makkum kwamen hoe stiller het werd. Inmiddels liggen we in de luwte op de vertrouwde ankerplaats nabij de Kornwerderzand sluizen. Morgen willen we, om 07:45, 1 uur voor hoogwater Harlingen de sluis door zijn. Zo profiteren we nog van een beetje stroming richting Harlingen en koersen vervolgens langs de Pollendam richting Vlieland. Tijdens deze tocht krijgen we steeds meer stroom mee door het afgaande water. Alleen bij Vlieland nog een stukje stroom tegen. |
|
|
Met de bijboot zijn we van de ankerplaats naar Lelystad haven gevaren en hebben op ons gemak koffie gedronken bij de Kuch. Daarna nog even snel boodschappen gedaan en vers water in flessen gehaald. Het was pas na de middag dat we van anker gingen. De Kuch kwam ook de haven uit en passeerde ons met de vraag voor een foto sessie. Prima idee, zie hiernaast de Kuch met strakke nieuwe zeilen. We zijn benieuwd naar de foto's van ons. Met een rustig windje konden we richting Enkhuizen oversteken. Aan de Noord Hollandse kust zette de wind aan en kwam het log eindelijk boven de 4 knoop. Met een paar slagen hebben we de hele tocht gezeild tot het remmingwerk waar we nu liggen. In de sluizen naast ons passeren continu deelnemers van de 24-uurs tocht die deze avond is begonnen. Zoveel mogelijk mijlen maken in 24 uur over vastgestelde rakken is de sport. |
|
Er zijn altijd klusjes aan boord te doen. Een aantal zijn hard nodig en je ziet ook resultaat. De wierpot, een grof filter voor het koelwater, was vies geworden en gaf minder water door. Afsluiter dicht, deksel eraf, mandje er uit en spoelen onder de kraan. Eenvoudige klus, nodig en direct een betere koeling. De andere klus is er zo een in het rijtje "je hebt het aan boord maar wilt het nooit gebruiken". De batterijen van de Epirb waren aan vervanging toe. Dit is de noodbaken zender die je gebruikt als je in je reddingsvlot stapt. Het wordt waarschijnlijk de laatste keer dat ik de batterijen zal vervangen. De satelieten en het noodsysteem waarmee deze Epirb werkt wordt in 2009 afgeschaft. Onze Epirb zend uit op 243Mhz en wordt ontvangen door polaire satelieten, hiermee heb je wel werelddekking maar het duurt maximaal 1,5 uur voor je signaal zeker gehoord wordt. De moderne Epirbs werken met geostationaire satelieten en op een andere frequentie. Voordeel is dat ze je gelijk horen op breedte graden lager dan 70. |
|
|
De Gabber is eindelijk vertrokken. We liggen nu bij Lelystad voor anker en gaan morgen op de koffie bij onze winterbuurtjes van de Kuch. Gisteren hadden we de Gabber al bevoorraad voor een tocht van ruim een week. De grootste klus was ons een weg banen door de vele spinnenwebben. Maar gelukkig is er "Permanent" vliegen spray. Geweldig spul, behalve de vliegen, vliegen de spinnen ook weg ! Het is te koop in de agrotheek. De werkzame stof Pyrethrum zit ook in ongedierte bestrijdingsmiddelen voor in de tuin. Inmiddels is de boot weer spinnen vrij. Op de tuin hebben we een Gardena schakelklok geinstaleerd. Deze zet dagelijks in de vroege ochtend de sproeier gedurende 15 minuten aan. Familie komt later in de week de cougettes, boontjes, andijvie en sla oogsten en uitgebloeide bloemen verwijderen. Ja, een tuin is een zorg erbij. Onze tocht gaat richting Waddeneilanden. We hopen nog even een bezoekje aan Vlieland te brengen voordat de jachthaven dicht gaat voor een ingrijpende verbouwing. Daarna koers naar Texel en misschien buitenom naar het zuiden. De weersverwachtingen zijn mild. |
|
|
Gisteren was een drukke oogst dag. De pruimenboom hebben we leeg gehaald, 2 kilo bramen geplukt en nog wat vlierbessen uit het bos gehaald. Eerder deze week hadden we al een mand vol appels geraapt nabij de Kemphaan. De hele dag was het schillen, wassen, ontpitten, wegen, koken, mengen, zeven en potjes vullen. Het vierpits gasfornuis was te klein voor al het werk en de oude "orginal Haller" petroleum brander bewees na 50 jaar nog goede diensten. Aan het einde van de dag waren we ruim 20 potten jam en chutney rijker. Inderdaad, boodschappen doen gaat sneller, maar is vast niet zo lekker. Voor de oplettende nautische geinteresseerde lezer, je ziet het goed er ligt een watertank op het bankje achter Erik. Die hebben we op de kop tik getikt bij "Boot accesoires Vinkeveen", een prima winkel met veel tweede hands nautisch spul. We gaan de tank gebruiken in het tuinhuis als watervoorraad tijdens de winter als de waterleiding afgesloten is. |
|
|
Helemaal zonder vaartochtjes kunnen we natuurlijk niet. Zaterdags hebben we de vlet van de ouders van Ernie gezamenlijk omgevaren naar "de Evenaar" aan de Scheendijk in Breukelen. Pa en Ma wonen sinds kort niet meer aan het water en dus wordt de vlet verkocht. Jaren was hij goed voor tochtjes op de stille plas, Vecht en Loosdrecht. Picknick mandje mee of een koel flesje wijn en een knabbel, beetje varen, beetje drijven en bij warm weer zwemmen. Nu is de Vlet te koop voor een nieuwe liefhebber van rustiek hout en klassiek. Zie "te koop" voor meer foto's en details. |
|
|
De moestuin en het slechte weer zijn geweldige excuses om maar niet te gaan zeilen. Bovendien worden de nachten steeds langer zo laat in het seizoen. En Ernie heeft al weken last van een hopeloos hoestje. Kortom de bemanning van de Gabber staat nog dagelijks met de klompen aan in de modderige grond. De tocht naar de Farne Islands is geschrapt, even langs de Wadden eilanden, als de wind goed staat, later deze week ... misschien ... Voor op de tuin, maar ook prima voor op de boot, hebben we een opvouwbare vergiet gekocht bij de Blokker. Prima ding en lekker plat op te bergen ! |
 |
|
De afgelopen weken was Kenya weer in onze gedachten. Het is ruim 12 jaar geleden dat ik regelmatig in Kenya kwam voor mijn werk als bioloog. Op veldwerk verbleef ik dan in het rustieke dorpje Gazi aan Maftaha Bay (04=25,5S==039=30,9E), halverwege de weg van Mombasa naar de grens met Tanzania. Ik genoot van de gastvrijheid van de familie van Atiya en Latifa. Dat scheelde veel reistijd en ik had een thuis in een vreemd land. Dagelijks was er een heerlijke Swahili stijl maaltijd. Vaak met verse vis en groente of rijst in kokosnoot sauzen. In de loop van de 6 jaren maakte ik op bescheiden schaal onderdeel uit van het dorpsleven, en kende ik het getijde gebied als de lokale vissers en mangrove houthakkers. Het was een fantastische tijd. Onlangs bezocht de broer van Ernie Kenya voor een vakantie en bezocht Gazi. Latifa trakteerde ze op een maaltijd. Bobby (ik kende hem als 7 jarige) was uit Tanzania overgekomen en gaf een rondleiding over de "Mangrove walk". Ook ontvingen we bericht van Farid en Fatima die in Zaventum een Gazi party organiseerden. Het was dus een week van herinneringen ophalen met foto, video en in het echt. Leuk om oude bekenden weer te ontmoeten en te zien dat het goed met ze gaat. Farid, die als student Gazi bezocht, is getrouwd met Fatima (uit Gazi), kondigde zijn aanstelling als prof aan de franse Vrije Universiteit in Brussel aan. Ook Paul en mijn "counterpart" Caroline waren van de partij met hun spruit Mendel. Het wordt tijd dat de Gabber koers zet richting Indische Oceaan en afmeert in Maftaha bay, mijmer ik. |
|
Eindelijk hebben we intrek genomen in ons tuinhuisje. Vier verhuizingen gingen er aan vooraf en het was voor de bemanning van de Gabber dan ook een drukke periode de afgelopen weken. De ouders van Ernie zijn verhuisd, we zijn oppas geweest voor een huis en hebben de woonark verhuur klaar opgeleverd aan de nieuwe huurders. In de tuin doen de zomerse temperaturen kleine wonderen met de verregende teelt. De Zinea en Cosmea bloeien op, pompoen, pruimen en bramen rijpen iedere dag verder. Ernie kan om de 2 dagen een potje jam maken en experimenteren met smakkelijke toevoegingen als geschaafde amandel, creme de cassis en bosbessen likeur. Nu we dagelijks op de tuin kunnen zijn is het ook tijd om nieuwe kweken in te zetten. De laatste peultjes oogsten we eind deze week als verse doperwten, de parijse worteltjes en bietjes verdwenen dit weekend in de pan voor een familie diner. Jonge koolplantjes, andijvie en sla zijn uitgepoot. Op de stadsboerderij de Kemphaan bij Almere vonden we leuke wandvaasjes, met verse Cosmea sieren ze nu de wand achter ons slaapbankje dat we op marktplaats scoorden. Het nautische leven staat even op een laag pitje. Het weer van de afgelopen weken was ook geen stimulans om verlangend uit te kijken naar meerdaagse zeetochten. |
  Weervlekken vooral op plafond Insmeren met paarse vloeistof |
|
Na 3 jaar continu gebruik in de wintermaanden van onze kuiptent was hij toe aan een wasbeurt. Vooral het plafond bij de instap was vies uitgeslagen met weerplekken. Weerplekken verwijderen uit zeildoek is een lastige klus en navraag leerde dat alleen HG-weervlekken-verwijderaar afdoende zou zijn. Het product bestaat uit 2 potjes en een spannende gebruiksaanwijzing. Ik spreidde de kuiptent uit op een plastic grondzeil en maakte hem nat met de tuinslang. Daarna werd het spannend. Potje A maakt een diep paarse vloeistof waarmee ik met een spons de kuiptent insmeerde totdat alles goed doordrenkt en paars was. Het geheel liet ik nog ruim 3 kwartier inweken door het grondzeil dicht te vouwen. Voor dit werkje heb je wel vertrouwen in de handleiding nodig want de paarse kleur ziet er niet uit dat het gelijk beter wordt. Na het uitspoelen van de paarse inweek is de teleurstelling mogelijk nog groter. Want alle vieze grijs-zwarte weerplekken waren nu bruin van kleur. Potje B zou dit weer helder doen kleuren beloofde de handleiding. Inderdaad, al tijdens het insponzen met de tweede vloeistof verdwenen de bruine plekken. Na de hele kuiptent ingesponst te hebben heb ik het doek samengevouwen en tesamen met de rest van de vloeistof en water in een cementkuip gedaan. Na een nachtje weken heb ik alles uitgespoeld en kwam er een schone kuiptent te voorschijn ! |
  Weervlekken zijn bruin verkleurd Het dak is behandeld met vloeistof B |
|
|
Het stonk ineens naar benzine aan boord van de Gabber. Bij het binnen stappen van de kuiptent had ons bezoek het ook al geroken. Benzine damp is een gevaarlijk goedje dus de oorzaak moest gevonden worden. De lucht leek vanuit onder de luiken en uit de bakskist te komen. Dan moest er iets zijn met de voorraad benzine voor de buitenboord. Snel de achterste bakskist open en ja hoor het voorraadvat lag op zijn kop en de dop was niet helemaal dicht. Een flinke hoeveelheid was weg gelekt naar de bilge. De zomerse temperatuur had het laten verdampen en daarom hing de Gabber in een explosieve walm. Ventileren en geen open vuur was de remedie, na het dicht draaien van de dop natuurlijk. Onder het benzine vat lag ons zeeanker (storm drogue) dus die was nu gespoeld met benzine. Tijd om hem eens lekker te luchten en op de foto te zetten. Het is een kleine stevige kunstof puntzak met aan de achterkant een kleine uitstroom opening en aan de voorkant een grote instroom. Via een draaiende wartel en een lange (100meter) lijn kan hij belegd worden op twee bolders. Uitzetten kan bij de Gabber vanaf de punt, je ligt dan voor top takel met de neus in de wind is het idee. Of je viert het anker als rem vanaf het hek om te voorkomen dat je te snel grote golven af surft en controle over het schip kwijt raakt waardoor je dwars op de golven komt. Het zeeanker houdt de lijn van de boot loodrecht op de golven, terwijl je matig vaart maakt met weinig zeil. Gelukkig is het allemaal boeken wijsheid en hebben we het nog nooit hoeven toe te passen. |
 | We zijn geen vertrekkers maar thuisblijvers en we bekwamen ons in het uitzwaaien. Dinsdag was het een afscheidbezoekje aan de Nightfly die nog even voor een motorklus bij Shipshape in Muiderzand langs kwam. Zaterdags hielden Sjoerd en zijn crew van de Camelot een open boot middag. Ze hadden net hun huis verlaten om het komende jaar als schepeling aan boord te gaan wonen. Zelfs de jongste matroos, Max, hield rondleidingen met technische uitleg over de apparatuur. Zondags was het een laatste handdruk en omhelzing voor Warren, Maria (Nightfly) en George (Flux) die via de sluizen van IJmuiden het zeesop kozen. |
 |
 |
De Nightfly had al eerder een afscheidsparty gehad. Bij de Flux maakte taart, versierd met een foto van de boot, en koffie het afscheid tot een klein feestje op de kade nabij de zeesluizen van IJmuiden. Karin had voor George een verrassing georganiseerd. In het geheim had ze alle vrienden en familie gevraagd een klein pakje voor George te maken. In totaal meer dan 50, zodat George, hij is dol op kadootjes, iedere week op zondag iets uit te pakken zou hebben. Omstreeks 11:30 uur gingen Flux en Nightfly de sluis door. Het was de bedoeling om tot op de pieren uit te zwaaien. Maar een stevige regenbui ontnam ons de lust om uit de auto te komen, inderdaad we zijn geen zeilers maar thuisblijvers ......? Links naar de tochten: Camelot Nightfly Flux2Go |
|
Met het risico van onweersbuien zijn we afgelopen weekend Muiderzand ontvlucht, omdat op het Zilverstrand het oorverdovend lawaai van DEFQON1 zou los barstten dachten we. Dit disco evenement laat bij ons aan boord de tussenschotten ritmisch mee trillen op het gebonk van de uren durende beat. Naast gehoorschade loopt zelfs de Gabber risico ! Via de PDA (www.pda.buienradar.nl) volgden we regelmatig het verloop van de onweersbuien over Nederland. Gelukkig passeerden ze telkens ten zuiden of ten noorden van het Markermeer. Zondags werd zelfs een luie zeildag. Met een vaartje van tussen de 1,7kn en 3kn dreven we van Lelystad terug naar Muiderzand. Onderweg passeerden we de Flux die de foto maakte. Vanaf het land werden we gespot door een bekende onbekende. Geert (PA0WW), een radio amateur uit Lelystad, zag ons vanaf de dijk varen tijdens zijn fiets rondje om de natuur parken. Met PA0WW had ik tijdens onze vakantie in Denemarken en onderweg op Noordzee radio-contact in de zomer van 2006. Volgend weekend ontvluchten we weer Muiderzand want dan is DEFQON1 er echt. |
|
|
Van de Camelot kreeg ik een setje ledlampjes voor 12 Volt. Naast de "festoon" type voor de plafond armaturen zat er ook een toplicht bij. Het stroomverbruik is 10x keer lager dan de standaard 25Watt traditionele gloeilamp. Gemeten bij 12Volt was het verbruik slechts 0,17Amp voor de led lamp, dus circa 2,5Watt.De lichtopbrengst lijkt lager te zijn gemeten met een foto camera, maar de praktijk test aan boord van de Flux2Go laat toch een erg fel toplicht zien op de ankerplaats. Het vervangen van de gloeilamp door de ledlamp wordt nog een lastige klus. In de fitting van het toplicht worden de + en - aan het voetje van de lamp aangeboden en niet via de mantel van het lampje en de voet zoals nodig is bij het ledlampje. |
|
|
Pinksteren was ons eerste zeil weekend. Zaterdags zijn we niet verder gegaan dan de vluchthaven Pampus en zijn daar letterlijk voor Pampus gaan liggen om bij te komen van alle klus drukte op het tuinhuisje. De uitgestelde klus van de electra werd op vrijdag pas afgemaakt. Op het tuinhuis is geen 220Volt maar hebben we net als op de boot zonnepanelen en een accu. In huis wilden we echter niet gebonden zijn aan de beperkte keuze van armaturen en lampjes uit het 12 Volt caravan-boten circuit. De hele electra in het huis werd daarom in 220Volt uitvoering aangelegd en bij de accu kwam een omvormer van 300Watt voor 12Volt naar 220Volt. Een 12Volts relai vanuit de autowinkel (€ 8,--) kan geschakeld worden vanaf het bed om de omvormer aan te zetten. Door gebruik te maken van spaarlampen en een licht interieur zijn we toch zuinig met energie. En dat moet ook want de motor met dynamo kan niet aangezet worden in het tuinhuis ! De omvormer heeft een eigen verbruik van 0,38 Ampere en de 7 Watt spaarlampen gebruiken slechts 0,52 Ampere, alles gemeten bij 12 Volt. De grootste gebruiker is de TV met 85Watt, maar die gaat op termijn vervangen worden door een computerbeeldscherm van circa 40 Watt. Het idee van een energie zuinig boordnet van 220Volt en de vrije keuze van armaturen is misschien een optie voor de tegenwoordige standaard van 50 ft zeilboten. Aan boord van de Gabber blijven we gebruik maken van 12 Volt en ledlampjes. |
|
|
Lange tijd geen update gedaan van laatste nieuws. Er was genoeg te melden,
maar we waren te druk met de "oplevering" van het tuinhuisje. Het is te
veel om op te noemen en niet in een paar fotos te tonen wat daar allemaal
veranderd is. De laatste 2 weken overnachtten we al regelmatig op ons "Buiten". De eerste nachten nog met vreemde onwennige geluiden. Muizen voetstapjes in de tussen wand. Geritsel bij niet goed verpakt eten. Vogels, herten, uilen of ... Plots gepiep vanaf het pad dat zijn weg vervolgd door de lucht. 's-Morgens een komplete serenade van zangvogeltjes. We genieten van het buitenleven. In de tuin schiet alle groente de grond uit en komt tot bloei. De eerste verse raapstelen, sterrekers en peultjes hebben we al gegegeten. Dit weekend kwam een buurvrouw haar teveel aan andijvie en sla brengen. Dat kwam goed uit. Onze sla is opgegeten door de slakken en de kiemplantjes van de andijvie vielen ten prooi aan een vegetarische huismuis. In de strijd tegen het ongedierte vedranderd de beleving van de natuur. De vroege vlinders werden eerst enthousiast begroet, maar met het groeien van de koolplantjes worden ze nu uit de tuin verjaagd. Bij de bessen en de appelboom waren we te laat, daar vangen we regelmatig rupsen. Bier is bij ons niet om te drinken maar om ingegraven glaasjes te vullen die als vallen dienen voor de tientalle slakken die de groente belagen. 's-nachts gooien we broodkruimels buiten voor de ransuilen die waken over onze tuin. We hopen dat de muizen zich laten verleiden om op onbeschut terrein te komen. Nee, het zijn geen schattige bolletjes wol met kraal oogjes. Brutale lunch pakket diefjes zijn het ! kleine criminaliteit met een staartje dat bestreden moet worden. |
|
Met het omvaren van de boot naar de zomerligplaats is voor de bemanning
van de Gabber ook het wedstrijdseizoen weer begonnen. Twee wekelijks of zo
vaak als nodig/wenselijk wordt de strijd aangegaan. Ondanks opbouwende
routine in alle handelingen de optie van een Time-out voor hergroepering,
overleg, coaching en teambuilding verslaan we maar zelden de tegenstander.
Emoties, als behaaglijk warm, fris, moment van afzondering doen ons de
strijd tijdelijk vergeten. Juist op dat soort momenten slaat hij toe.
Zonder waarschuwing vooraf. Plots de tik, het naakte gevoel, een koude
rilling over het hele lijf van een tochtvlaag. Als wakker schrikkend uit
een verboden droom, wetend dat genieten niet mag. De klok staat op 0, het
water is gestopt, afdrogen in een te kleine bedompte ruimte is wat
rest. Eenmaal terug aan boord is de teleurstelling van het verlies bijna verwerkt. "Hi, ik ben er weer." "Ja, lekker gedouched en me weer eens nat geschoren." En zoek ik troost: " Koppie koffie in de kuip, kom je erbij zitten ?" "Leg ik de zitjes alvast buiten en hang ik mijn handdoek nog even aan de reling." |
|