Engelse Oostkust   

Zuidelijke stroming langs kust HW-5 tot HW Dover	Noordelijke stroming langs kust HW+1 tot HW+6 Dover

Voorbereiding & Tochtplanning  

Weerberichten   

Route Nadine   

Waypoints   

Bezochte havens   

Daglog van de tocht.   

Verslag van de tocht  

Vrijdag 13 juli - Zaterdag 14 juli: Den Helder - Lowestoft
De eerste dag van de vakantie wordt besteed aan de laatste klusjes voor vertrek. Ernie stouwt de Nadine vol. Engeland is duur dus we nemen zoveel mogelijk eten mee. Zowel aan bakboord als aan stuurboord worden in de kastjes versnaperingen voor onderweg opgeborgen. Zo is er altijd wat te snoepen vanuit de kastjes aan de lage kant. De "grabbag" vullen we met veldflessen vers water, vuurpijlen, suikerrijke versnaperingen, blikjes sardine en hardkecks. Een extra jerrycan brandstof van 20 liter krijgt zijn plaats in de bakskist, de Genua schuift door naar de punt van de kajuit. De tassen zijn leeg, alle hoeken en gaten zijn gevuld, we zijn er klaar voor.
De weerkaarten laten zien dat er een korte periode van rustig weer aankomt. Eigenlijk nog wat vroeg in de vakantie, maar het lijkt erop dat we deze kans niet ongebruikt voorbij moeten laten gaan. Een lage drukgebied met harde wind naderd Engeland alweer. We varen zaterdags in de regen naar Den-Helder en plannen een vroeg vertrek met het eerste uitgaande water.

Zondag 15 juli - Maandag 16 juli
In de nacht waait het nog onheilspellend en met niet veel vertrouwen in wat de dag zal brengen worden we om 04.15uur gewekt door het gepiep van mijn horloge. We zijn bezorgd of de wind nu echt wel gaat liggen zoals de weerkaarten aangeven. We roepen VC Den Helder op voor een weersverwachting. Op de vraag voor welk gebied antwoord ik "Noordzee". Helaas blijkt dat niet het juiste "vocabulaire" te zijn, een onsamenhangend antwoord volgt dat meer de actuele situatie beschrijft dan een echt weerbericht. 10 minuten later roept een echte zeeman VC Den Helder en vraagt het weersvooruitzicht voor de districten "Humber en Thames". "Zuidwest 3 tot 4 later afnemend en ruimend naar west" - meldt VC Den Helder. Dat is wat we weten wilden, helaas niet bezeilbaar maar wel bevaarbaar !
Om 05.40 starten we de motor en verlaten Den Helder, op naar Lowestoft. In de ochtend hebben we de ebstroom mee en met de Genua erbij kan de motor uitblijven. Na de koffie wordt de wind steeds minder en staat ook steeds meer tegen, de motor gaat weer bij. De GPS is inmiddels volgestopt met alle waypoints, klusjes worden uitgesteld tot na de vakantie dus alle tijd om te vissen. Binnen een halfuur liggen er twee verse makrelen in de kuip. Heerlijk voorafje: gestoofde makreel met peper en laurier !
Om 19.05 luisteren we op VHF 23 nog naar een slecht te ontvangen Nederlandse kustwacht met het weersbericht. Op dat moment zijn we circa 33Nm van de Nederlandse kust. De brandstof tank wordt bijgevuld, een kleiner fok slaan we aan als voorbereiding op de nacht.

      

Maandag 16 juli - Woensdag 18 juli: verwaaid in Lowestoft
      
Het clubgebouw van de Norfolk & Suffolk Yacht Club is een historisch gebouw, de sanitaire voorzieningen in het hoofdgebouw dateren uit vroeger tijden maar worden prima onderhouden. Bloemetjes gordijnen, kaptafel en vaasje bij de dames douche en een glimmend gepoetste stortbak bij de heren.
   
De eerste dagen is het weer slecht en blijven we verwaaid liggen in Lowestoft. Goede gelegenheid om het achterland te verkennen. Bij het bezoek aan het Maritime museum ontdekken we het naambordje van het schip,

   

Donderdag 19 juli: Lowestoft - Southwold
In de ochtend zeilen we met stroom mee van Lowestoft naar Southwold. In Southwold moeten we voor het eerst afmeren op stroming en op getijde en om het feest compleet te maken langs palen. Wat zijn we in Nederland toch verwend met al die drijvende stijgers ! Een vriendelijke Engelsman staat ons bij met raad en daad. Het door mij als loopplank begroette stuk hout is dus een wrijfhout. Na wat puzzelen ligt de Nadine keurig afgemeerd. De rest van de dag besteden we aan een wandeling naar het schilderachtige Southwold. We genieten van het uitzicht op zee, zwaaien naar de Ginals die 's-middags voorbij zeilt op het fok. Tijdens een regenbui schuilen we in de leeszaal voor zeelieden.
       
Bij terug komst in de haven hebben we buren gekregen. Het is de solo zeiler John Didden met zijn Alouette, een lokale zeiler uit het Blackwater area. De forse wind en metaalmoeheid bezorgde hem een gebroken mast. Hij zeilt al jaren solo rond in dit gebied met zijn ongestaagde tweemaster. Tot vandaag ging alles goed, nimmer had hij voor zichzelf gevoeld dat zeilen een risico in zich had. De belevenissen van de gebroken mast, het binnenboord heisen van de tuigage en de realisatie solo te zijn met een klein bootje met een buitenboord hebben hem aan het denken gezet. We kletsen tijdens het eten en laat in de avond over zeilen, zijn onfortuinlijke tocht die gelukkig goed afliep en natuurlijk over welke mooie plekjes we zeker moeten bezoeken. John deelt zijn proviand uit, de gebroken mast heeft een einde gemaakt aan zijn zeiltrip. Morgen komen kenissen hem met een trailer ophalen.

Vrijdag 20 juli - Zaterdag 21 juli: Southwold - river Deben - Woodbridge

Rond HW vertrekken we uit Southwold. De rivier stroomt al weer richting zee. Onervaren als we zijn vergeten we de motor bij te zetten in zijn achteruit. Zodra de landvasten los zijn schieten we voorruit, met een ruk aan de helmstok en Ernie die de punt wegduwt ontwijken we de afgemeerde boten voor ons. We zijn vertrokken voor we er erg in hebben en zonder een gepast afscheid laten we John, Alouette en Southwold achter ons. Volgens planning komen we circa 4 uur voor HW aan bij de monding van de Deben. Voor de monding van de Deben liggen een aantal grindbanken die regelmatig van positie veranderen. Jaarlijks wordt er daarom nieuw kaart materiaal gemaakt dat voor 1 pond te koop is bij "Small craft deliveries ltd." in Woodbridge, maar ja dan ben je er dus al. Vele engelsen die we onderweg tegenkwamen boden ons een gratis copietje aan. Hiernaast een detail van de monding. Wij begonnen de invaart 4 uur voor HW. De aanwijzingen die wij kregen: vaar naar de RW boei "Woodbridge Haven" koers circa 300 graden passeer de groene boei ruim ten zuiden verleg koers naar 35 graden passeer de rode boei oost verleg koers naar 15 graden

Eenmaal op de rivier zoeken we snel een mooring voor de nacht. Zaterdags varen we met het tij mee stroom opwaarts naar Woodbridge. De Deben slingert zich door een zacht glooiend landelijk landschap. Bijna over de volle lengte liggen er boten aan moorings. Blijkbaar hebben ze veel last van vogels op de boten want CD's, plastic zakken en namaak uilen doen dienst als vogelverschrikker.
          
De engelsen hebben ook een vrije dag en vermaken zich met zeilwedstrijdjes op de Deben. In de drukte van boten aan moorings, pleziervaarders stroom op en af zijn de wedstrijdkeertonnen niet te onderscheiden van lege moorings en de spaarzame geul bebakening. Nabij Woodbridge zitten we dan ook midden in het wedstrijdveld van kleine openbootjes. Schreeuwen is "not yachting" maar de verbeten gezichten spreken boekdelen over de toeristen die stuurboordswal in de geul houden. De haven van Woodbridge ligt achter een sill (drempel), dus in en uitvaren kan alleen rond HW. Op de fishfinder zien we de sill passeren op een diepte van 1.8 meter.
      
Hieronder wat foto's van in de haven van Woodbridge die lokaal bekend staat onder de naam "Tide Mill Harbour". De rest van de dag gebruiken we voor een wandeling door het dorp en langs de rivier.
       
    

Zondag 22 juli - Maandag 23 juli: Woodbridge - river Orwell - Ipswich - Shotleypoint
Twee uur voor HW Woodbridge is het water hoog genoeg boven de sill en verlaten we om 12:00 uur samen met de Ginals "Tide mill harbour". De Nadine doet het kalm aan en de Ginals raakt al spoedig uit zicht door de kronkelende rivier. Met een vaart van circa 4-4,5 knoop bereiken we de ingang van de Deben in 2,5 uur varen.
Traditie getrouw hebben we op zee stroom en wind tegen. In de namiddag varen we de Orwell op en passeren Shotleypoint rond de klok van vijf. Zonder resultaat zoeken we met de verrekijker de Ginals tusen de masten van Shotley marina. Op dat moment ziet de Ginals ons wel passeren en stuurt ons in NL onderstaande foto.
   
Wij varen de Orwell verder op en passeren Pinn Mill. Om 20:00 uur liggen we met een moterkruiser in de sluis bij Ipswich. Het water in de rivier staat laag en met een enorm geweld loopt de sluiskolk vol, we dansen op onze springen maar komen heelhuids uit de wasmachine. De haven ligt mooi in het centrum van Ipswich en de volgende morgen verkennen we voor vertrek de binnenstad.
   
Om 13:00 uur is het hoogwater en we kunnen eenvoudig de sluiskolk doorvaren zonder schutting. Bij Pinn Mill houden we siesta aan een mooring. Genieten van het uitzicht op de pub terwijl in de geul oceaanstomers ons passeren. Uiteindelijk varen we om zes uur 's-avonds Shotley marina binnen.
   

Dinsdag 24 juli - Woensdag 25 juli: Shotleypoint - Tollesbury - Queensborough
De trip van Shotleypoint naar Tollesbury kunnen we zo plannen dat we stroom mee hebben. Met de kentering verlaten we Shotleypoint en laten ons door de zuidelijke stroom richting Blackwater spoelen. Ondanks de weinig wind, 2-3 Bft, lopen we 5kn over de grond. Vanaf West Mersea volgen we de boeien richting Tollesbury. De rivier wordt smaller en nu het hoogwater is lijkt het er op of we door overstroomde weilanden varen. Her en der liggen bootjes verdwaald tussen het groen van de kwelders. Te midden van dit wonderlijke landschap staat een geimproviseerde peilschaal nog net boven water die de waterhoogte boven de sill van Tollesbury aangeeft.       
Vlak voor de haven ligt een vervallen lichtschip, de meeste bootjes zien er trouwens niet zo florissant uit. We varen door naar wat ons de haveningang lijkt. Via de marifoon krijgen we van de havenmeester een ligplaats toegewezen. We komen aan een prima drijfstijger te liggen met water en elektra. Met het dalen van water veranderen de contouren van het landschap. De gehele omgeving valt droog. De groene kwelder wordt zichtbaar, de verdwaalde bootjes liggen allemaal in modderrijke geulen en zijn bereikbaar via een uitgebreid stelsel van loopplanken. Nu wordt duidelijk zichtbaar dat de haven van Tollesbury een uitgegraven kom is aan het einde van een van de vele geulen. In de namiddag slenteren we door Tollesbury. Onverwacht komen we voor onze boodschappen terecht bij de uitstekend gesorteerde kruidenier waar Bowskill melding van maakt in zijn boek "The East Coast". Terug in de haven nemen we een verfrissende duik in het zwembad van de club en gaan vroeg te kooi want morgen is het om 04:00 uur HW.
  
Om 04:30 varen we Tollesbury haven uit en zoeken een mooring in het diepere water van de rivier. Met de opkomst van de zon ontstaat ook ochtend mist die als een wattenprop over het landschap wordt geduwd. Nog voor het zicht te slecht is om te varen haken we vast aan een mooring en slapen nog wat uurtjes verder. Door deze pauze verkrijgen we wederom stroom mee op zee. Vanaf 08:00 vervolgen we onze tocht naar Queensborough.
In de monding van de Thames zoeken we eerst tevergeefs naar een mooring in de Ray gut bij Southend. Het leek ons een prima uitvalsbasis om de volgende dag de Thames op te varen. Maar helaas geen beschutte moorings in diep water. Uiteindelijk varen we een stukje de Medway op om de nacht door te brengen aan de moorings bij Queensborough.

Dondedag 26 juli - Vrijdag 27 juli: Queensborough - river Thames - London
Via de mobiel hadden we de laatste dagen regelmatig SMS-kontakt gehouden met Frank en Marijke. Een ontmoeting in London hadden we vaag afgesproken. Gisterochtend kwam het bericht dat ze London verlaten hadden. Via de SMS melden wij dat we in Queensborough liggen tot inkomend tij en dan richting London vertrekken. Met de laatste ebstroom komen ze nog even voor een snelle ontmoeting langs. Marijke heeft een heerlijk krentenbrood gebakken. Tijdens de koffie met verhalen over de belevenissen wordt de eigen gebakken brood voorraad voor 2 dagen smakelijk achter de kiezen gewerkt. De Sephia zet koers langs de kust naar het noorden en wij gaan de Thames op.    

We houden de vaart er goed in op de Thames want we willen op tijd bij Catherine's dock aankomen om de schutting niet te missen. Vanaf 09:00 uur houden we continu meer dan 5kn op het log met een piek van 7kn. We waren gewaarschuwd dat de Thames vol zou liggen met afval, maar vinden dat het wel mee valt. Als voorzorg op mogelijke schroef problemen hebben we het anker klaar liggen. Volgens procedure melden we ons voor de passage van de stormvloedkering. Op de oevers van de Thames in London staat het vol met tot appartementen omgebouwde pakhuizen en in die trend gebouwde nieuwe woningcomplexen. De oude vrachthavens in de stad zijn buiten gebruik of doen dienst als jachthaven. Om vier uur passeren we Greenwich. He, het logboek is daar niet op bedacht, in de kopjes voor de positie staat voorgedrukt Noord(er breedte) en Oost(er lengte). De Nadine is haar logboek ontgroeit !
   
Plots horen we een klap en stokt de motor even. We zitten midden in een veld van afval, links, rechts, voor en achter drijven stukken hout, sommige zo groot als boomstammen. De verhalen kloppen, maar het afval zit geconcentreerd in een soort van vloedmerken. Voorzichtig manouvreren we verder, maar durven geen gas terug te nemen, want we willen de schutting bij Catherine's dock niet missen. Alweer een verhaal dat anders blijkt te zijn. Rond HW Towerbridge komen we aan bij Catherine's dock en kunnen achter aan sluiten bij de wachtende boten. We zien enkele bekende boten vanuit Queensborough, die liggen hier al zeker 2 uur te dobberen, zeg maar klotsen, op de Thames. Als het schutten begint is bij de derde schutting de spanning te snijden, iedereen wil tegelijk naar binnen. De sluismeester zou de boten individueel oproepen, maar de sluismeester laat niets van zich horen en de anarchie breekt uit. Wij spreken de sluiswachter, die op de kade loopt, aan en vragen of er nog een schutting komt. We worden gerustgesteld met de melding, dat iedereen die er nu ligt geschut wordt. Na 2 uur klotsen tussen de rondvaartboten, opdringerige motorjachten en beleefde engelsen kan de Nadine om 19:25 uur de sluis invaren, het is dan inmiddels ruim 2 uur na HW Towerbridge.

De Nadine krijgt een mooi plaatsje in het West dock. De haven is een oase van rust in het hectische London. We zitten op steenworp afstand van de Towerbridge, metro, bus en supermarkt. We zijn van plan een paar dagen in Londen te blijven. We kopen een dagkaart voor het openbaar vervoer en hoppen zo van bus naar metro naar trein en doorkruisen heel London en buitenwijken opzoek naar een speciale muziekwinkel.
Erik wil 's-avonds Indiaas eten. We verkiezen de rust in de kuip boven een tocht door Londen opzoek naar een authentieke indier. We proberen allerlei "take away" Indian food uit van de supermarkt om de hoek. We evalueren de dag en komen tot de conclusie dat de stad in schril contrast staat tot de rust die we zoeken met een zeilvakantie. We maken ook nog even de kas op en de keuze wordt helder, gaan we voor Dfl 150,-- Kew Gardens bezoeken ? Nee, we besluiten de volgende morgen London uit te vluchten op zoek naar ruimte en rust.

   
's-Avonds dompelen we ons nog eenmaal onder in het stadse leven. De uitgaanswijk bruist van het leven. De straten zijn bevolkt met jeugd van 12 tot 25 jaar in uitdossingen waar we ons provinciaaltjes bij voelen. Er staan rijen voor wereldbekende discotheken, overmaatse cadilacs rijden door de straat met uitbundig zwaaiende popsterren uit het dak, neon reclames kondigen de nieuwste musicals aan. De generatie en cultuur kloof wordt ons pijnlijk gewaar.
Tot slot nemen we om middernacht de metro naar "huis". De ondergrondse stations zijn nog altijd vol met mensen alsware het spitsuur. Jimmy kijkt ons aan met rondtollende ogen en wordt door een van de meisjes uit zijn groep overeind gehouden. Lachend herkent deze amper 14 jarige de moederrol die ze invult en verteld ons dat ze juist deze avond niet bij hun ouders wilden zijn.     De volgende morgen rekenen we af bij de sluiswachter annex havenmeester. Hij heeft ook nog twee volle jerrycans diesel voor ons geregeld, prima service bij Catharine's dock. In de vroege ochtend zien we ook nog even hoe je een hanging basket water geeft, met een douche kop aan een lange steel dus.

Zaterdag 28 juli - Maandag 30 juli: London - Gillingham - Favershamspit
We varen weer een hele dag over de Thames. Ditmaal zijn we extra oplettend voor afval dat we tegen komen. Regelmatig nemen we gas terug en wijken we uit voor stukken hout en plastic. We zijn wat zenuwachtig geworden, het lijkt of de Nadine niet helemaal de oude is. De helmstok trilt meer dan vroeger, manouvreren gaat niet helemaal lekker en de voortstuwing lijkt verminderd als we harder dan 5 knoop willen. Bij aankomst in Gillingham marina inspecteer ik de schroef en kan een groot stuk plastic lostrekken dat rondom de as zit. Hiermee zijn de problemen verholpen.
   
Na Gillingham marina gaan we van de rust genieten in de river Swale.

Aan de moorings bij Faversham spit hebben we een dagje geluierd. In de morgen zijn we met inkomend HW Faversham Creek ingevaren. Het water is dan net diep genoeg voor een boot met een diepgang tot 150-200cm. De spaarzame beboeiing en de oeverbeschoeingen verraden waar de geul loopt. Na een paar meanders denk je de "swing" te pakken te hebben tot je overmoedig vast loopt. Waakzaam de fishfinder volgen, langzaam varen, turen naar stromingsrimpels op het water en wat geluk voorkomen dat je uit de geul loopt. Het kwelderlandschap en de uitstraling van Faversham maken het de moeite waard. Voor wie het durft kan zelfs zijn scherpe jacht in de modder laten zakken en een tij overblijven. Aanwijzingen: Afhankelijk van diepgang invaart vanaf 1,5 uur voor HW Correctie t.o.v. Dover = + 1:25u Langzaam varen gebruik de diepte meter

Luchtfoto van het laatste stuk bij laagwater: Folder "Faversham Creek navigation Guide" zie ook de detail kaart hieronder.

Detailkaart van de kreek:

Dinsdag 31 juli: Favershamspit - Ramsgate
Met het vertrek vanuit Favershamspit begint voor ons ook de terugreis naar Nederland. Iedere goede vaardag vanaf nu willen we gebruken tot we in het beschutte vaarwater van Marker- en IJsselmeer zijn. Met de stroom mee en een redelijk gunstige wind zeilen we de monding van de Thames af. Dit is een prima visgebied voor makreel. We vangen 4 makrelen voor het avondeten. Twee worden traditioneel bereid met peper en laurier, de andere krijgen een oosters tintje met Tandoori saus.
Op veilige afstand passeren we het "Richard MontGomery" wrak. Drie masten prikken dreigend en waarschuwend door het wateroppervlak. Ik zal toch eens moeten achterhalen waarom zo'n wrak nog altijd midden in de Thames ligt en wat de geschiedenis er achter is.
   

Woensdag 1 augustus: Ramsgate - Duinkerke
We kunnen niet een dagje overblijven in Ramsgate. Het weer is nu gunstig, 4-6Bft NO en er komt slechter weer aan. De oversteek maken we geheel op zeil. In een rechte lijn is Duinkerke niet aan te varen vanwege de zandbanken die evenwijdig aan de kust lopen. De tocht wordt daardoor aanzienlijk langer dan een oversteek naar Nieuwpoort. We hebben het er graag voor over, Frankrijk kan worden bijgeschreven in het logboek.
   

Vrijdag 3 augustus - Zaterdag 11 augustus: van Duinkerke via Zeeland naar Den Oever
In Duinkerke liggen we nog een dag verwaaid en kunnen dan zeilend naar Oostende varen. De dagen erna zoeken we het beschutte water op van de Zeeuwse delta. Via Vlissingen en het kanaal door Walcheren varen we vanuit Oostende in een keer door naar de Zandkreeksluisen. De volgende dag varen we weer tot laat in de avond en bereiken Ooltengensplaat. Onderweg naar Hellevoetsluis brengen we een kort bezoek aan de oude thuishaven van Nadine, "Itterse kade".
In Hellevoetsluis meren we eerst af in het kanaal voor de brug, maar de havenmeester adviseert ons door te varen naar de vereningshaven. Er wordt 8Bft voorspelt uit ZW, de golven vanuit het Haringvliet rollen dan met volle kracht door het kanaal en zouden ons op de kade zetten is de waarschuwing. Drie nachten later kunnen we eindelijk bij Stellendam uitvaren naar Scheveningen. Van Schevingen varen we in één trip door naar Enkhuizen, waar we om 02:00 's-nachts een ligplaats aan een remming vinden. De volgende dag is de vakantie voorbij.
Hieronder een fotoverslag:

Op het fok lopen we Oostende binnen	Lekker "thuis" mosselen eten in de kuip	Mosselen, groente, witte wijn, herbes de provence

Uitzicht vanuit kuip naar achter	In de rust van de avond door het kanaal van Walcheren	Op zeil over het Veerse meer laat in de avond is het lekker stil en met een warm bordje eten !

Invaart van Ooltgensplaat	Nadine in de havenkom van Ooltgensplaat

Historisch pand aan de haven met gedenksteen	Het waterpeil kwam tijdens de ramp net onder de eerste zaailing van de Nadine

Uittocht uit Schevingen	Op het NZ-kanaal ontmoeten we een cruise schip	Met de wind pal van achter gaan we passaat zeilend door het NZ kanaal, 2 fokken op 1 stag

Na zessen is het stil in de Oranje sluizen	De rust en service van de sluizen bij Enkhuizen, om 02:00 uur 's-nachts worden we als enigste geschut